Terug                                                               Reageer

 Berichten / Mails            Dagboek vanaf 1-11                 Dagboek vanaf 26 -10                             Dagboek vanaf 16 -10     

26 oktober

Deze site werd te vol dus voor nieuws vanaf 26 oktober klik hierboven dagboek vanaf 26 oktober of dagboek vanaf 1 november

 
25 oktober


Samen met Lacina en Rhona naar het VU. We troffen een zieke Lindsay aan. Ze had een onrustige nacht gehad en veel overgegeven. Lindsay had het slecht. Soms eventjes heel rustig liggen dan knapte ze iets op, en vooral bij het bezoek van de Cliniclowns (zegt de ene clown voor de deur tegen de orthopedisch chirurg, effe wachten dokter, wij waren eerst). Het is echt geweldig wat een paar clowns met hele simpele grapjes voor een ziek kind kunnen doen. Rhona en Lacina gaan daarna ook voor clown spelen. Lindsay ligt stil te luisteren en geniet.

Om twaalf uur moet er weer een slangetje in de neus, Lindsay houdt geen vocht binnen. Sondevoeding maar weer. Daarna geslapen maar ook weer een bloedneus.
De dokter spreekt zo dat heet van een terugval en zegt dat het misschien toch allemaal te snel is gegaan zondag en maandag. En iedereen die Lindsay kent weet..... snel iets doen dat gaat nu eenmaal niet. We moeten de tijd maar uitzitten. Je zou zo graag iets voor haar willen doen, maar dat gaat niet. Een CD met liedjes opzetten, daar luistert ze stil naar.
Daarna bezoek van Reinie, Toet en Brechtje Afleiding is misschien wel de beste remedie.

Bezoek mag Lindsay hebben, graag zelfs maar willen jullie het wel even (per mail of telefonisch) doorgeven zodat er enige planning kan zijn??
 
24 oktober Lindsay had een hele ongelukkige dag. Als de verdoving uitgewerkt raakt begint de pijn te komen en Lindsay had vandaag een pech dag. Alle plakkers en slangen mochten eruit en dat deed pijn, bloedprikken deed pijn en het liggen doet pijn en daarna weer het wassen, erg vervelend. 10 minuten op maar daarna weer in bed en overgeven. Het wilde allemaal niet.
Gelukkig kwamen twee vrijwilligers van de Regenboogboom liedjes voor haar zingen (met gitaarbegeleiding). Lindsay kwam helemaal tot rust. Dan zie je dat er veel mensen erg leuk en nuttig vrijwilligerswerk doen waar je eigenlijk helemaal geen weet van hebt  Bedankt. www.regenboogboom.nl
 
23 oktober Al vroeg Rhona opgehaald bij Gerhard en Erica en naar het VU.
Lindsay haar bloeddruk is goed en de slang met de beademing mag er om 12.00 uur af. Om 14.00 uur zegt ze voor het eerst wat.... "Pappa" klinkt het heel schor, nu dan schiet je gemoed even vol.
We zetten het CD tje aan van de Troubadour. Joop opent, Lindsay herkent het meteen en kijkt erg vrolijk; en Marleen en Judith jullie zijn vanaf nu ook wereldberoemde zangeressen in Amsterdam hoor.
Het wordt een lange saaie dag wachten bij haar bed. Soms, eens per half uur, hebben we een minuutje contact. Lindsay heeft moeite om haar ogen open te krijgen. Gelukkig zijn we met zijn drieën en wisselen we elkaar soms even af. Om 18.00 uur komt de dokter vertellen dat Lindsay van de intensive care mag. Eerst twijfel ik, het gaat net zo goed en waarom moet dat nu meteen. Ze verzekeren ons dat er geen risico aan vast zit en dat de bewaking via de monitors door gaat.
Om 20.00 uur een eigen kamertje op de kinderafdeling. Elly blijft bij Lindsay slapen en ik vertrek met Rhona naar het Ronald Mc Donald huis. Wat kan er veel gebeuren op zo'n dag.
 
Gelukkig de beademing is weg steeds wachten en wachten
Ik heb moeite met mijn ogen Het Ronald Mc Donald huis Op de kinderafdeling
22 oktober

Vanochtend verwelkomde Lindsay ons met een grote glimlach.

Het laatste nieuws is dat Lindsay vanaf half een vanmiddag weer een beetje ademt ( samen met de machine). De morfine wordt stopgezet. Ze blijft nog wel even op de Intensive Care.

 
21 oktober Hoi allemaal,
Bedankt voor alle leuke, lieve berichten en kaarten.
Ik ben blij dat de operatie gelukt is, volgens de orthopedisch chirurg is de rug van Lindsay mooi recht geworden.
Lindsay haar gezicht zou er anders uitzien na de operatie, omdat ze tijdens de operatie met haar hoofd naar beneden moest hangen maar dat viel gelukkig wel wat mee. Ze ziet er nu door al het vocht wat ze krijgt toegediend wel wat opgeblazen uit. Als ze op een andere zijde wordt gedraaid dan loopt het vocht mee en krijgt ze gezwollen oogleden. Donderdag hadden ze Lindsay haar handen alvast vast gebonden want zo'n slang in je neus is maar niets.
Soms bewoog Lindsay en reageerde op onze stemmen. Je zag haar oogleden bewegen.

Vrijdag hebben ze wat geëxperimenteerd met de hoeveelheid medicijnen, morfine en zetpillen. De morfine gaan ze afbouwen zodat ze alleen de zetpillen tegen de pijn krijgt en ook wat helderder wordt. Vanaf donderdag krijgt ze Sonde voeding. Ook wordt er regelmatig slijm weggezogen uit mond keel en longen. Tijdens het periodiek omdraaien probeerde Lindsay haar ogen te openen maar dat lukte haar maar half en heeel even.
Vandaag zijn ook de twee drains verwijderd en dat vond Lindsay bij het laatste stukje wel pijnlijk. In ieder geval weer twee slangetjes minder, het is een begin.
Haar wond ziet er tot nu toe wel "mooi" uit en geneest redelijk. Het is wel een raar gezicht, een snee van bijna boven tot beneden en 40 krammen (Nathalie ze heeft je niet ingehaald) en ze moeten er weer uit ook.
Nu moet ze weer zelf gaan ademhalen en haar eigen bloeddruk regelen De dokters waren tevreden vandaag dus zijn wij het ook.

Ze heeft ook al een paar keer "om een grapje" geglimlacht en dat vond ik wel heel bijzonder en emotioneel. Je denkt dat arme kind, ze weet van niets en zal wel moeten huilen als ze bijkomt, niet dus.
Met mezelf gaat het best goed. Er zijn natuurlijk momenten dat je het wel even te kwaad hebt zoals de dag dat ze onder narcose ging en op het moment dat je haar weer ziet op de Intensive Care vol slangen etc. en bij het lezen van de post en mails ( maar blijf gerust sturen ik heb zakdoeken). Ook ben je natuurlijk best bezorgd om Rhona maar ik heb haar gelukkig al twee keer gezien en zij zegt dat het goed gaat en zich prima te vermaken tijdens de logeerpartijen bij Lacina en Silke (en hun familie). Ze mocht ook steeds op school vertellen hoe of het met Lindsay ging.
Ook de dieren worden goed verzorgd. (Janny, Lacina, Dymph en Erica bedankt).
Verder heb ik hier niet veel te doen. Ik logeer in het Ronald McDonald huis wat vlakbij het ziekenhuis ligt en eet in het personeelsrestaurant. Geert logeert vannacht ook bij me dan hoeft hij een dag niet op en neer in de auto want hij heeft er al heel wat kilometers opzitten.

Nu allemaal de hartelijke groeten,
Elly.

En dan opeens om vijf uur 's middag komt Lindsay iets bij en enkele malen een stralende lach. Dat is nu echt onze Lindsay al gaat het net zo beroerd Lindsay lacht.

Wachten bij het bed Veel slangen Eerste lach

 
20 oktober Samen met Rhona naar het VU geweest. Het verhaal van Rhona staat hieronder. Op de foto helpt ze met de verzorging. Ze weet één ding zeker ze wordt later geen verpleegkundige!!!

 Het zag er best gek uit met al die slangetjes. Zelfs haar hand zat vastgebonden, omdat ze anders de slangetjes eruit zou halen .Dat kan ze zelf doen omdat ze soms even wakker wordt. Als je daar bent dan zie je ook een slangetje en daar zie je plas doorheen en dat eindigt op een zakje  waaruit ze meten of ze genoeg plast. Lindsay heeft ook een slangetje waar vies GROEN spul in zit (dat zit bij iedereen!) het ziet er heel gek uit het komt uit haar maag. Als je te lang op een kant ligt dan voelt het niet lekker dus bij Lindsay ook niet daarom word ze regelmatig omgedraaid. Dan wordt ze een beetje wakker. Als je tegen haar praat dan hoort ze het wel, gek hè?. Terwijl ze toch onder zeil ligt. Ik zelf vond het er een beetje gek uitzien.
 

Rhona.

Het gaat na een onrustige nacht wel iets beter met Lindsay al zijn de ontwikkelingen nog niet altijd goed.
Ze ademt nog niet zelf. Dat moet wel gaan gebeuren. Ze houden haar voorlopig op de intensive care onder narcose. Verder zijn er nog wat kleinere complicaties. Elly blijft vannacht in Amsterdam stand bye in het Ronald McDonald huis.

Lindsay is gewoon met alles erg langzaam dus we houden het daar maar op.  Het gaat wel met kleine stapjes vooruit. Lindsay neemt in het echt ook altijd kleine stapjes. Het is niet meer dan logisch dat ze dit ook bij haar genezingsproces doet.

Lindsay en Geert

Rhona, Elly en Lindsay

 
19 oktober Laat ik beginnen met het belangrijkste nieuws, de operatie is geslaagd. Er zijn nog wel enige complicaties en het is nog niet allemaal achter de rug maar dat waar het om ging is gelukt.

Vanmorgen om kwart over vijf in de auto om maar niet in de files terecht te komen. Lindsay had niet veel geslapen en Elly ook niet. Spanning. Om kwart voor acht een vrolijke Lindsay naar de Operatie Kamer gereden. Ze kreeg een mooie pyjama aan en ging op een groot bed een stukje rijden met een verpleegkundige en haar ouders, wat wil een mens nog meer dikke pret.

Je kunt haar niks uitleggen en ze had geen idee wat haar te wachten stond. We zijn nog wel een beetje bang dat als ze straks bij komt uit de narcose dat ze zich gefopt voelt en dat ze het vertrouwen een beetje kwijt zal zijn.

Wij zijn maar gaan ontbijten en later winkelen. Het doet de tijd verstrijken. Dingen bekijken die je eigenlijk helemaal niet wilt hebben.........Om 14.00 uur een onbestemd gevoel. Tegen Elly gezegd ik wil nu naar het Ziekenhuis. En halverwege de terugrit het langverwachte telefoontje. Je mag niet bellen achter het stuur dus ik parkeer mijn auto frontaal op een vluchtheuvel en hoor dokter Van Rooijen zeggen dat alles zeer voorspoedig verlopen is en dat Lindsay over een half uur op weg kan naar de Intensive Care. Opgelucht en blij horen we het aan. Prompt staat er een motoragent naast ons, minimaal drie boetes zie je hem denken. Maar na een korte uitleg van een blije Elly volgt vrijspraak.

Nadat we op de IC zijn en een diep slapende Lindsay verbonden met talrijke buisjes aantreffen treedt er nog een complicatie op, een infuus in haar hals breekt of raakt lek. Er moet een nieuwe aangelegd worden in haar lies. We moeten Lindsay weer alleen laten. Later op de middag  mogen we er weer bij. Alles is onder controle. Wel wordt gevraagd dat één van de ouders stand by blijft vannacht. Elly blijft, ik ga naar huis. Morgen samen met Rhona terug naar onze patiënt.
Elly belde het laatste nieuws om 21.00 uur. De bloedruk is nog niet goed kan ze zelf niet hoog houden, ze heeft de benen bewogen dus het gevaar van een dwars laesie lijkt afwezig. Er worden nog frequent foto's genomen.
Wij bedenken dat ze waar ze nu is op de best mogelijke plek verkeert en gaan slapen.

 
18 oktober Lindsay heeft nu een één persoonskamertje gekregen. Dan kan ze de nacht voor de operatie nog lekker doorslapen.
Samen met Rhona vandaag langs geweest. Lindsay is gek op haar zusje dus dat was dolle pret. In de Wiebelboot, op de zitzakken. Bezoek gekregen van een cliniclown (een voorzichtig lachje). Ook kwamen op bezoek de fysiotherapeute, de ergotherapeut, en natuurlijk de dokters. Later kwam klasgenoot (van de Troubadour) Hessel op bezoek dat was leuker.
Op het eind van de middag de intensive care bezocht. Wat is er een boel leed op de wereld denk je dan als je alles zo ziet. Morgenvroeg om kwart voor acht begint de operatie. Over de duur valt nog niks te zeggen 7 uur zegt de één; een ander noemt 10 uur. We dubben er nog over moet je in de "wacht" gaan zitten of gewoon Amsterdam in gaan. Je bent mobiel zo bereikbaar en als er complicaties mochten optreden dan kun je zelf toch ook echt niks doen. We besluiten morgen het maar af te wachten.
Kamer Wiebelboot Hessel
17 oktober Maandag naar het ziekenhuis. Lindsay gedroeg zich of we met vakantie gingen. De tas pakken en in het busje weggaan het lijkt er wel op. In het ziekenhuis eerst nog steeds het vakantiegevoel bij Lindsay. Lekker eten (appelmoes!! en gele vla als toetje). Het zag er leuk uit, een mooie speelkamer, allemaal spannend speelgoed; alles prachtig ingericht, een nieuw kamertje. Maar later toen de dokters kwamen en vooral die gemene met die prikjes toen kwamen de tranen (met tuiten).
Gelukkig is er dan een moeder die troost.
  Erg leuk is dat Lindsay haar kamergenootje een oude bekende is van de Troubadour, Skye.
 
16 oktober Zondagavond   21.00 uur Lindsay voorlopig voor de laatste keer  thuis op bed gedaan.  Elly werkt nog, komt tegen 10 uur thuis. Telefoontjes van Erica over op Rhona gaan passen, van Dymph om Waf te komen uitlaten. Het komt steeds dichterbij, erg nerveus. Maar aan deze website gaan werken, doe je nog wat nuttigs, er komen wat berichten binnen bedankt daarvoor.
Terug